Kafamda uçuşanlar

İki haftadır yazı yazmıyorum. Daha doğrusu yazamıyorum. Çünkü kafamdaki dağınıklığı bir türlü aşamıyorum.

Ülkede öyle şeyler oluyor ki benim gibi gündemden bağımsız yazılar karalayan birine böylesine karmaşık bir ortamda kafayı toplamak imkansız, konu seçmek manasız, seçtiği o konuyla da insanların önüne çıkmak da alaycılık gibi geliyor.

Böyle hissediyorum n’apayım.

Genelde uzun yazdığımı söylüyorlar. Ben de bu sefer kafamda uçuşan onlarca düşünceden birkaçını sizin için sıralayıp kısa yazayım ama uzun düşündüreyim istedim.

Buyurun: Kafamda uçuşanlar…

 – Sürdürülebilirlik acaba bireysel olarak da uğraşlarımıza ve ilişkilerimize iyi gelmez mi?

 – Etrafımızdakilere verdiğimizi düşündüklerimiz acaba onların almak istedikleri şeyler mi?

 – Bittiğine üzülmek yerine yaşadıklarına sevinmek daha iç açıcı değil mi?

 – Gerçeklerle incinmek, yalanlarla oyalanmaktan daha iyi değil mi?

 – Atasözlerimiz hep karamsar ve ‘yaşamdan korkan’ insanlar tarafından mı uydurulmuş?

 – ‘Güvenilmek, sevilmekten daha büyük bir iltifattır’ derdi babam, sizce?

 – Akşam eve dönmemizi bekleyen biri olması, sahip olabileceğimiz en değerli şey değil mi?

 – Eleştirilmekten korktuğumuz için söylemekten ya da yapmaktan korkuyor olabilir miyiz?

 – Para denilen şeyi biriktireceğimize kullanmak daha mantıklı değil mi?

 – Ne istediğini bilmek kadar güzeli var mı hayatta?

 – Acaba karşımızdaki kendimiz gibi kalmamıza izin verdiği için mi, kendisi gibi kaldığı için mi daha kıymetli?

Biraz düşüneduralım, haftaya gurur duyduğum bir konuyu yazacağım.